Hoe komt het eigenlijk dat mensen denken dat ADHD een aantoonbare ziekte is die vergelijkbaar is met bijvoorbeeld kanker of MS? Dat komt omdat tijdschriften zoals Margriet nietsvermoedende ouders keer op keer indoctrineren dat ADHD een ziekte is die te vergelijken is met een ziekte zoals kanker of MS.

In de afgelopen maand heb ik de redactie van Margriet persberichten ingezonden o.a. over ADHD, en wat schept mijn verbazing: dit artikel… waarin Margriet ouders laat denken dat ADHD een ziekte is net zoals kanker en MS.

Te horen krijgen dat iemand ziek is, is voor een kind erg moeilijk. Ziektes als ADHD, MS of kanker zijn voor een ouder al moeilijk te begrijpen, laat staan dat ze in kindertaal uit kunnen leggen wat de ziekte precies te betekenen heeft. Daarom zijn er op de markt allerlei gezondheidsboeken speciaal geschreven voor kinderen. Margriet.nl zet er een aantal op een rijtje.

Echt walgelijk, want er is helemaal geen bewijs voor een ziekte en je benadeelt die kinderen alleen maar door ze als ziek te zien. Want waarom mag zo’n kind niet anders zijn?

Albert Einstein kon bijvoorbeeld moeilijk concentreren op school (ADD) en is er zelfs om van school gestuurd, maar als iedereen hem als een zieke zou bekijken door publicaties zoals die in Margriet, dan zou hij nooit zoveel hebben kunnen bereiken.

Recent nog was er in Australië ophef ontstaan binnen de wetenschappelijke gemeenschap over het feit dat de symptomen van ADHD in essentie stuk voor stuk ‘normaal kindergedrag’ beschrijven.

De diagnosticering van ADHD is gebaseerd op een kind jonger dan 7 jaar dat tekenen vertoont van onachtzaamheid of hyperactieve en impulsieve gedragingen.

De criteria zijn onder andere tollen in een stoel, antwoord geven voordat de vraag uitgesproken is, moeite hebben met op de beurt wachten, stoeien tijdens gesprekken of spelletjes en veel praten.

Andere symptomen zijn onder meer onzorgvuldig zijn en fouten maken op school, instructies niet opvolgen, taken niet afmaken, spullen verliezen omdat ze te vaak worden afgeleid en vergeetachtig zijn in dagelijkse activiteiten.

De diagnose voor ADHD wordt gebaseerd op criteria die worden voorgeschreven door de American Psychiatric Association (APA), bekend als DSM-IV. Kinderen die aan ten minste aan 6 criteria van onachtzaamheid of 6 criteria van hyperactieve en impulsieve gedragingen voldoen, hebben vermeend ADHD.

Er is ook geen enkel bewijs voor een fysiologische ziekte (zie bijvoorbeeld hoogleraar Gary Null). En de medicijnen die worden aanbevolen voor die zogenaamde ‘onmeetbare ziekte’ verergeren de symptomen na 2-3 jaar gebruik, en veroorzaken talloze problemen buiten het ADHD spectrum.

Middelen als ritalin en concerta hebben gelijke effecten op de hersenen als regelmatig cocaïne gebruik en zijn verslavend.

Wanneer je deze feiten kent, en je doet moeite om de redactie te informeren over deze feiten, dan doet het eigenlijk ook een klein beetje zeer dat ze toch dergelijke publicaties doen. Het doet je afvragen…, wat is er aan de hand met die mensen? Wat gaat er in hun om? Waarom doen ze dat soort publicaties?

Bron: Margriet