Psychiaters gaan onverstoord verder met de zwartmakende propaganda van de ‘onmeetbare’ aangeboren hersenstoornis ADHD. In verschillende berichten in grote Nederlandse kranten wekten ze in de afgelopen jaren de indruk dat kinderen met de diagnose ADHD sneller drugsverslaafd (junk) zouden worden op latere leeftijd, dat de kinderen op latere leeftijd sneller in de zware criminaliteit zouden belanden, dat de kinderen sneller zouden gaan roken en moeilijker zouden kunnen stoppen, dat de kinderen sneller werkloos en dakloos (zwerver) zouden worden nog veel meer onheil.

Het is toch wel absurd dat ze dat allemaal kunnen voorspellen bij kleine kinderen gezien het feit dat er geen enkel bewijs is voor de hypothetische ‘ongeneeslijke aangeboren hersenafwijking’ die psychiaters als waarheid verspreiden, en met een natte vinger diagnosticeren bij de kinderen.

Maar de echte wetenschap is er iets duidelijker in: het zijn de medicijnen die er de directe oorzaak van zijn dat kinderen sneller verslaafd raken aan drugs, en sneller met de politie in aanraking komen. (zie dit artikel over een hoogleraar die ouders probeerde te informeren, en dit artikel)

Volgens psychiaters heeft de ziekte ADHD geen baten:

“Zeggen dat adhd voordelen heeft, vind ik toch een brug te ver.” reageert de Antwerpse kinderpsychiater Hans Hellemans. ”Russel Barkley, de Amerikaanse adhd-autoriteit, heeft dat onderzocht. Zijn conclusie was ook dat er nauwelijks voordelen zijn.”

Zie: Psychiater: ADHD’er zijn heeft geen voordelen

En nu vervolgen psychiaters met de volgende dubieuze claim:

Een hoog IQ heeft geen baten voor kinderen met de stoornis ADHD

New Haven, Connecticut — Superieure intelligentie is geen verweer tegen de effecten van de ziekte AD(H)D, ontdekten onderzoekers verbonden aan de universiteit van Yale.

Ongeveer drie van de vier kinderen met ADHD die een IQ hoger dan 120 hebben – een score die ze in de top 9 procent van de Amerikaanse populatie plaatst – toonden significante beperkingen in geheugen en cognitieve tests wanneer ze vergeleken werden met kinderen met een soorgelijk IQ die niet te kampen hebben met de stoornis, stellen de onderzoekers.

Hun onderzoek zal in de september editie van de Journal of Attention Disorders gepubliceerd worden, en is nu online beschikbaar op:  http://jad.sagepub.com/pap.dtl

“Veel van deze mensen worden verteld dat ze de controle over zichzelf niet kunnen verliezen door ADHD omdat ze te intelligent zijn” zegt Thomas E. Brown, assistent hoogleraar psychiatrie aan de Yale School of Medicine en hoofd-auteur van het onderzoek.

De hoge-IQ ADHD groep ontbeerde zelf-beheersings vaardigheden en de mogelijkheid om te kunnen focussen. Zij neigden te verdagen en te vergeten en hadden moeite om hun talent aan te wenden om dagelijkse taken te voltooien, ontdekte de studie. In feite toonde 73% van de ADHD populatie significante tekorten in vijf of meer van de acht maatregelen van de uitvoerende funktie.

Elk van de individuen kan vergeleken worden met een symfonisch orkest van zeer getalenteerde muzikanten die geen adequate symfonische muziek kunnen produceren omdat het orkest een effectieve dirigent ontbeert.” schrijven de auteurs.

Philipp C. Reichel en Donald M. Quinlan van Yale zijn co-auteurs van de publicatie.

Bron: Yale University

Belemmerd door ADHD ziekte of medicatie?

Zou het werkelijk zo zijn dat de hypothetische ziekte ADHD voor de waargenomen belemmering zorgt bij de kinderen? Of is het misschien de diagnose en de medicatie?

De Nederlandse politiek denkt iig. de diagnose:

In vragen aan minister André Rouvoet (ChristenUnie) voor Jeugd en Gezin en staatssecretaris Sharon Dijksma (PvdA) van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap roept  D66-Kamerlid Fatma Koser Kaya het kabinet op om deze problemen serieuzer te nemen. D66 wordt gesteund door een ruime meerderheid van VVD, PvdA, SP, GroenLinks, CDA en de SGP.

Koser Kaya:

‘Het lijkt erop dat de diagnose van een lichte psychiatrische aandoening erger is dan de kwaal. Een diagnose zou de eerste stap naar hulp moeten zijn, maar het lijkt de eerste stap naar een leven met weinig kansen en veel werkloosheid.’

Volgens een recente BBC reportage hebben de medicijnen na 2-3 jaar gebruik een averechts effect en maken ze de problemen (concentratie problemen, en het drukke gedrag) erger. ADHD medicijnen zijn inmiddels ook verboden in het Verenigd Koninkrijk.

Naast het averechts effect van de medicijnen na 2-3 jaar gebruik, zorgen de medicijnen o.a. voor een ernstige belemmering van de ontwikkeling van het lichaam, zodat het kind zijn hersenen zich niet goed kunnen ontwikkelen en het kind intellectueel achtergesteld raakt (zie WebMD, een zeer betrouwbare bron)

ADHD medicijnen kunnen volgens een recente waarschuwing van de FDA in Amerika een psychose veroorzaken, en hebben talloze andere ernstige bijwerkingen die door psychiaters worden verzwegen.

ADHD medicijnen hebben gelijke effecten op de hersenen als regelmatig cocaïne gebruik bleek uit een recente grote studie.

“Methylphenidate, waarvan men in de veronderstelling is dat het een onschadelijke samenstelling is, kan structurele en biochemische effecten hebben in sommige gebieden van de hersenen die zelfs groter zijn dan die van cocaïne. Verdere studies zijn nodig om de implicaties op het gedrag in kaart te brengen en om het mechanisme waarmee de medicijnen de synapse formatie aantasten te begrijpen.” zegt RU senior research associate Yong Kim, co-auteur van de nieuwe studie die gepubliceerd is in het februari 3e editie van het tijdschrift Proceedings of the National Academy of Sciences

Dus nogmaals de vraag: wanneer er geen bewijs is voor een hersenziekte als oorzaak voor het drukke gedrag of de concentratieproblemen, en de medicijnen bewezen meer kwaad doen dan goed en talloze ernstige ‘belemmerende’ effecten buiten het ADHD spectrum hebben, en het feit dat psychiaters de diagnose ADHD in de media ernstig stigmatiseren (zie bijvoorbeeld het relaas van psychiater Sandra Kooij), kun je dit soort studies dan nog wel serieus nemen?

Het lijkt mij alleszins logisch dat ik als kind met een hoog IQ een stuk minder kan presteren door de diagnose alleen. Je bent geleerd dat je ziek bent, en dat je min of meer ‘ongewenst’ bent en daarom hersenmedicatie moet. En dat je gedrag veroorzaakt wordt door een hersenafwijking. Dat voelt natuurlijk zeer onecht, en er is bewijs dat hoogbegaafdheid en intelligentie hoofdzakelijk afhankelijk is van de wil om de capaciteit van de hersenen te gebruiken, en niet zozeer van ‘de hersenen’. Er zijn mensen met maar 5% hersenen en een IQ van 126 (zie ook NewScientist), en daarbij is het algemeen bekend dat de uitslag van een IQ test per persoon op een verschillend moment tot wel 20 punten kan verschillen.

De diagnose zorgt ervoor dat kinderen zich bij voorbaat niet gemotiveerd zullen voelen om te presteren, en dan komen er ook nog eens van dit soort dubieuze belemmerende onderzoeken bovenop, die binnenkort weer groot op kranten als Nu.nl te lezen zullen zijn… En daarbij nog eens de belemmerende en (lichamelijk) destructieve werking van de medicijnen…

Ik vind het een zware misdaad wat psychiaters met de kinderen doen. En de ouders bijzonder naïef en dom, want ze vernielen de toekomst van het kind. Psychiaters maken de kinderen opzettelijk ziek en zwak, en stigmatiseren ze.

Zie ook: Hoogbegaafde kinderen slachtoffer ADHD hype

prof. dr. Thomas S. Szasz over ADHD

Zie ook: http://www.szasz.com/