TILBURG – Kinderen met de hyperactiviteitstoornis ADHD zijn volgens hoogleraar psychologie Stefan Bogaerts als ze volwassen zijn vaker slachtoffer van een geweldsdelict. Ze komen vaker in de problemen omdat zij ondoordacht en impulsief handelen en sensatie en gevaar opzoeken.
 
Tot die conclusie komt hoogleraar Stefan Bogaerts vrijdag in zijn oratie ter gelegenheid van zijn aanstelling als hoogleraar forensische psychologie aan de Universiteit van Tilburg.

ADHD komt gemiddeld vaker voor bij slachtoffers van geweldsdelicten. Deze relatie legt de basis voor herhaald slachtofferschap of zogenoemde slachtoffercarrière, aldus de hoogleraar.

Problematiek ADHD stoornis miskend

Volgens Bogaerts is ADHD (aandachtstekort of hyperactiviteit) een miskend probleem bij daders én slachtoffers.

Twintig tot veertig procent van de volwassen slachtoffers van geweld wordt binnen het jaar opnieuw slachtoffer van delicten.

Bron: NU

Wetenschappelijk dubieus

De diagnose voor ADHD is wetenschappelijk dubieus. De diagnosticering van ADHD is gebaseerd op een kind jonger dan 7 jaar dat tekenen vertoont van onachtzaamheid of hyperactieve en impulsieve gedragingen.

De criteria zijn onder andere tollen in een stoel, antwoord geven voordat de vraag uitgesproken is, moeite hebben met op de beurt wachten, stoeien tijdens gesprekken of spelletjes en veel praten.

Andere symptomen zijn onder meer onzorgvuldig zijn en fouten maken op school, instructies niet opvolgen, taken niet afmaken, spullen verliezen omdat ze te vaak worden afgeleid en vergeetachtig zijn in dagelijkse activiteiten.

De diagnose voor ADHD wordt gebaseerd op criteria die worden voorgeschreven door de American Psychiatric Association (APA), bekend als DSM-IV. Kinderen die aan ten minste aan 6 criteria van onachtzaamheid of 6 criteria van hyperactieve en impulsieve gedragingen voldoen, hebben vermeend ADHD.

In Australië is er onlangs nog ophef over ontstaan omdat de symptomen in essentie stuk voor stuk normaal kindergedrag beschrijven.

Psychiaters bestoken de media met berichten dat ADHD kinderen verantwoordelijk zijn voor alle problemen in de maatschappij. Zo zouden ADHD kinderen sneller verslaafd / junk zijn (link), sneller dakloos zijn, sneller werkloos zijn, sneller crimineel zijn (link), sneller roken en moeilijker kunnen stoppen (link), minder productief zijn in de maatschappij (link) en zoals hier: sneller betrokken bij geweld.

En de onderzoekers die achter de publicaties zitten spelen vaak onder een hoedje met de farmaceutische industrie zoals de dubieuze psychiater Geurt van de Glind, die de media bestookt met valse informatie over de vermeende fysiologie van ADHD ter promotie van ADHD medicijnen. (link)

En psychiaters weten ouders vervolgens al te vertellen dat het kind ziek is als het 4 jaar oud is op basis van een vragenlijst. Dat noemt men in de wetenschap dubieus.

Het is stigmatisatie wat er gebeurt. Mensen worden bang gemaakt voor ADHD kinderen en de problemen die ‘zij’ zouden veroorzaken als ze volwassen zijn.

Het maakt psychiaters rijk. Want zonder probleem is er ook geen noodzaak voor medicijnen (de ‘oplossing’). Zolang mensen bang blijven voor ADHD kinderen en de problemen die ze zouden kunnen veroorzaken in de maatschappij, kunnen psychiaters onverstoord medicijnen blijven voorschrijven ter preventie van de problemen.