Is het logisch om te denken dat alles dat wij zijn, ons gedrag, verslaving, verliefdheid, onze gevoelens enzovoorts een resultaat is van chemische processen in de hersenen?

Nee, dat is het absoluut niet. Want hoe kan het fysieke aan de basis staan van het fysieke? Dat is onmogelijk.

Maar hoe kan het dan toch dat mensen in de waan zijn dat een chemisch onbalans in de hersenen de oorzaak is voor bijvoorbeeld depressieve gevoelens? Of dat crimineel gedrag veroorzaakt wordt door een ziekte in de hersenen?

Na het lezen van de samenvatting van het boek Ben ik dat? van wetenschapsjournalist Mark Mieras raak ik diep van binnen ernstig teleurgesteld in het intelligentie niveau en het redenatievermogen van ‘intelligente mensen’ in onze huidige samenleving…

Samenvatting

Hoe werken hersenen? Hoe scheppen ze de wereld die we dagelijks ervaren? Waar zitten al die sensaties, gedachten, driften en verlangens en waar schuilt het bewustzijn? Hoe is het om te ontdekken dat je niet de baas bent in je eigen hoofd? Ben ik dat? geeft een breed, actueel en toegankelijk overzicht van de principes die ons maken tot wat we zijn. Het boek is onderhoudend, intrigerend en vooral bemoedigend en gaat verder waar andere hersenboeken ophouden. Waarom begrijpen mannen- en vrouwenhersenen elkaar bijvoorbeeld zo slecht? Of waarom raken hersenen zo gemakkelijk verslaafd aan gokken of sigaretten? En kun je nog wel verliefd worden als je weet dat het zuiver chemie is?

Nog vaak associëren we de hersenen vooral met intellectuele prestaties en een hoog IQ. De reikwijdte van hersenonderzoek is echter veel groter: het raakt aan ons hele leven. Het werpt licht op verschijnselen als verlegenheid, empathie, intuïtie, oriëntatie, ambitie, genot, (eet)lust en geluk. Op specifieke levensfasen als babytijd, puberteit en ouderdom. Op narigheden als overgewicht, jetlag, vergeetachtigheid en het premenstrueel syndroom. In Ben ik dat? Komt dit alles – en nog veel meer – aan bod. Het boek maakt nieuwsgierig naar nóg meer hersenonderzoek. Een boek voor iedereen met hersens.

Bron: Nieuw Amsterdam

De beredenatie van de auteur van dit boek is ronduit belachelijk, en maakt depressief. Alsof we een soort chemische machine zijn.

Hoe werken hersenen? Hoe scheppen ze de wereld die we dagelijks ervaren? Waar zitten al die sensaties, gedachten, driften en verlangens en waar schuilt het bewustzijn? Hoe is het om te ontdekken dat je niet de baas bent in je eigen hoofd?

Joh! Je bent wel degelijk de baas in je eigen hoofd. Wordt eens wakker, je leeft. Er is meer dan dat we kunnen meten in de hersenen.

Of dit stuk:

Waarom begrijpen mannen- en vrouwenhersenen elkaar bijvoorbeeld zo slecht? Of waarom raken hersenen zo gemakkelijk verslaafd aan gokken of sigaretten? En kun je nog wel verliefd worden als je weet dat het zuiver chemie is?

Na het lezen van dit stuk heb ik het idee dat dit boek geschreven is door iemand die depressief is geweest en in behandeling is geweest bij een psychiater. Iemand die is gaan geloven in de antidepressiva en het ‘biochemisch onbalans in de hersenen als oorzaak voor zijn gevoelens’ fabeltje.

Maar indien het [bestaan] zo simpel zou zijn, waarom zou het er dan zijn? Als het goed zou zijn zoals het was, waarom zouden we dan leven?

Er is een kracht die ons doet leven, je kunt dat zien in alles dat leeft.

Theoretisch, wanneer je er goed over nadenkt, is het niet mogelijk om de bron van het leven te meten.

De hersenen zijn een instrument. Er zijn mensen met maar 5% hersenen die een IQ van 126 hebben, een universitaire opleiding hebben afgerond en een sociaal gezond leven hebben. Dit bewijst het ongelijk van de denkwijze van de auteur van dit boek.

De psyche is meer dan een product van de chemische processen in de hersenen. Zie ook het boek “Het spirituele brein: bewijzen voor het bestaan van de ziel“.

Ik zelf denk dat de kracht die ons doet leven een kracht is tegenovergesteld aan de zwaartekracht. We hebben dan wel gemeten hoe sterk de zwaartekracht is, en we kunnen op basis daarvan berekenen hoe de planeten zich in ons zonnestelsel gedragen, maar we hebben geen enkel benul wat de oorsprong van zwaartekracht is.

Het lijkt er op dat de zwaartekracht een oneindige kracht is tot in het ‘niets’, en dat er ook een kracht is die wil ontsnappen aan dat niets. En dat het effect van de wisselwerking tussen deze twee oneindige krachten ervoor zorgt dat we bestaan.

We maken dus in deze theorie onderdeel uit van dezelfde kracht van het bestaan. Mogelijk verklaart dat ook de mogelijkheid tot het bestaan van kwamtumverstrengeling, waarbij deeltjes vanuit twee gebieden in het heelal ‘direct’ (sneller dan het licht) met elkaar kunnen communiceren. Albert Einstein noemde dat Spooky action at a distance of “Spookachtige activiteit op afstand”.

Je kunt daarom niet meester worden over het leven, je kunt het alleen dienen.

De oerknal is een mythe

Door neuroloog Rawh Joseph, Ph.D., http://www.brainmind.com/